Μέρος Α: Η Ηγεμόνη απάντησε στις ερωτήσεις

 

 "Νιώθεις πεσμένη, ότι έχεις κατάθλιψη ή χωρίς ελπίδα;". Τι ερώτηση κι αυτή, σκέφτηκε κοιτώντας στην οθόνη του λάπτοπ. "Αφού εγώ είμαι η ίδια η Θλίψη". Και δεν έλεγε ψέματα. Όλα ήταν άλλωστε τόσο μπερδεμένα στο μυαλό της. Ήταν έγκυος ή δεν ήταν; "Σίγουρα ήμουν κάποτε έγκυος", απάντησε στο μυαλό της, "αφού έχω ακόμα λίγες μελανίτσες στην κοιλιά μου από τις ενέσεις". Δεν ήταν τώρα έγκυος και αυτό την πονούσε. Είχαν περάσει ακριβώς σαράντα εννιά μέρες από τότε που το μωρό έφυγε από την κοιλιά της. Είχε μπερδευτεί πολύ από τα Χριστούγεννα και μετά. Για την ακρίβεια ήταν δύο μέρες πριν τα Χριστούγεννα, όταν ο κόσμος της κατέρρευσε. Ήταν έτοιμη να πάει στον υπέρηχο της β επιπέδου. Ανυπομονούσε. Τι όμορφο δώρο για τα Χριστούγεννα, σκέφτηκε. Θα μου πουν ότι το μωρό μου είναι καλά και επιπλέον θα μάθω το φύλο του μωρού. Ο άντρας της ήθελε ένα κοριτσάκι. Εκείνη δεν είχε προτίμηση. Ένα υγιές μωρό, σκεφτόταν. Τι άλλο μπορεί να θέλει μια μαμά όταν έχει χάσει μια εγκυμοσύνη; Αυτή η αποβολή ήταν το χειρότερο που μπορούσε να μου συμβεί, έλεγε στον εαυτό της. Ευτυχώς που τώρα το πέρασα αυτό, γιατί από εδώ και πέρα η ζωή μου χρωστάει, σκεφτόταν πολύ βαθιά στο υποσυνείδητό της. Κατά βάθος ήταν ευγνώμων για τα δύο γερά παιδιά που είχε και ποτέ δεν τα θεώρησε δεδομένα. Και στις τρεις εγκυμοσύνες ήξερε ότι μπορεί να συμβεί το χειρότερο. Απόδειξη αυτή η φρικτή αποβολή στην έκτη βδομάδα. Στην τέταρτη εγκυμοσύνη τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Με βάση τις πιθανότητες όλα θα πήγαιναν καλά. Αίμα αυτή την φορά δεν υπήρχε και η αυχενική διαφάνεια ήταν καλή. Όλοι οι οιωνοί με το μέρος της. Πήγε στον υπέρηχο και η ακτινολόγος την ρώτησε αν θέλει να μάθει το φύλο του μωρού. Η Ηγεμόνη της είπε, ναι, να μάθω πρώτα πως είναι το μωρό, αν είναι καλά και μετά να μάθουμε και το φύλο του. Η ακτινολόγος ξεκίνησε, κοίταγε την οθόνη της και δεν έλεγε πολλά. Η Ηγεμόνη δεν ανησύχησε. Να, μόλις έκανε παρατήρηση ότι τα δαχτυλάκια του μωρού είναι καλά. Εντάξει, σηκωθείτε, είπε η ακτινολόγος. Ανασηκώθηκε και την κοίταξε με αγωνία στα μάτια. Έχω κάποια ανησυχία για το μωρό σου, της είπε, με ανησυχεί αυτό που βλέπω στο κρανίο και στην σπονδυλική στήλη. Ένα κύμα από ηλεκτροσόκ πέρασε στο κορμί της από πάνω ως κάτω. Δεν είναι δυνατόν να το ζω αυτό, σκέφτηκε. Δεν θα μου πει για δισχιδή ράχη, αυτό είναι σίγουρο, είπε με βεβαιότητα. Γιατί αν υπήρχαν χίλιες ασθένειες της εγκυμοσύνης που η Ηγεμόνη δεν ήξερε, ήξερε τουλάχιστον μία. Μία διαδικτυακή φίλη είχε αναρτήσει στον λογαριασμό της τα δυσάρεστα νέα για την εγκυμοσύνη της, ότι δυστυχώς διέκοψε την εγκυμοσύνη λόγω δισχιδούς ράχης. Φυσικά συμβούλευε όλες τις μέλλουσες μαμάδες να παίρνουν τις βιταμίνες τους όχι από την σύλληψη, αλλά από την αρχή της προσπάθειας για να μείνουν έγκυες. Αυτό το ενδεχόμενο το έχω καλύψει, επιβεβαίωσε, να δω τι θα μου πει η γιατρός. Η γιατρός απέφευγε να πει τι έχει το μωρό. "Τι σκέφτεστε, γιατρέ;" Το σκέφτηκε, ήθελε να βοηθήσει την ασθενή. "Θα σου πουν στον επόμενο υπέρηχο στο κεντρικό νοσοκομείο, εκεί θα γίνει επιβεβαίωση. Το μυαλό μου πάει στην δισχιδή ράχη".

Οι επόμενες δύο μέρες μέχρι το επόμενο ραντεβού ήταν ένας εφιάλτης. Δεν το ζω εγώ αυτό, σκεφτόταν και δάκρυα ανάβλυζαν από τα μάτια της. Όχι στο δικό μου το μωρό. Μετά τα νέα για το μωρό η ακτινολόγος είχε κοιτάξει πάλι στην οθόνη της για να δει αυτή τη φορά ποιο είναι το φύλο του μωρού. Κορίτσι είναι, της είχε πει. Είναι κορίτσι και έχει πρόβλημα, έκλαιγε η Ηγεμόνη και άρχιζε να νιώθει άβολα με τον εαυτό της και την ζωή. Το απόγευμα της ίδιας μέρας πήγε στην δουλειά της. Η μάσκα προστασίας και τα γυαλιά της μυωπίας έκρυβαν την θλίψη και τα κλαμένα μάτια της. Η επόμενη μέρα κύλισε αργά και βασανιστικά. Ποια προσευχή να κάνω για το μωρό μου, αναρωτιόταν και έσβηνε από την τρομάρα της. Η καρδιά της έκλαιγε και κάθε πόρος του δέρματός έσταζε δάκρυα απελπισίας. Τι θα κάνω τώρα; σκεφτόταν. Ήρθε το επόμενο πρωινό. Ο γυναικολόγος επιβεβαίωσε δισχιδή ράχη. Γιατρέ, ποιες είναι οι επιλογές μου; τον ρώτησε. Ένα λεπτό να σου πω τι είναι η δισχιδής ράχη και πως προκαλείται, απάντησε, άρχισε τον μονόλογο και δεν έλεγε να σταματήσει την εξήγηση. Η Ηγεμόνη ένιωσε την κλεψύδρα να αδειάζει και αυτός ο γιατρός χρονοτριβεί εις βάρος της. Γιατρέ, θα μου πεις επιτέλους τις επιλογές μου, σε παρακαλώ; σκεφτόταν και κρεμόταν από τα χείλη του. Οι επιλογές σου είναι οι εξής, είπε ο γυναικολόγος.

Ένας κόμπος το στομάχι της. Δεν μπορώ να γυρίσω στο χτες - αρκετά για σήμερα, σκέφτηκε η Ηγεμόνη, ας απαντήσω καλύτερα στις ερωτήσεις πριν με βρει το πρωινό.